เหมือนได้กลิ่นอะไรไม่ค่อยดี
ฉันจะทนไม่ไหวแล้วช่วยที
มองใครๆ ที่เขากำลังมีความรัก
เดินควงกันจูงมือ บางทีดูเดินยาก
แทบประคอง เหมือนลำบาก
ถ้ายากนักควรพักไป
เห็นงุ้งงิ้งใส่กันบางทีก็สงสัย
ทำเสียงสองเสียงสามนี่เป็นไรมากไหม
หวานเกินเบอร์ เว่อร์เกินไป
จะรักอะไรกันปานนั้น
ฉันได้กลิ่นอะไรไม่ค่อยดี ที่เหมือนกับคนรักกัน
เหมือนฉันถูกขว้างปาด้วยน้ำตาล ก็หวานกันเกินไป
ฉันไม่สบอารมณ์แล้วช่วยที ช่วยหนีออกไปให้ไกล
ขอได้โปรดพวกคุณช่วยเห็นใจ เหม็นความรักจริงๆ
เจอวันวาเลนไทน์นี่แทบจะอยู่บ้าน
งดโซเชียลหนึ่งวัน ไม่งั้นจะฟุ้งซ่าน
โอ้ยรำคาญ เทศกาล ที่ฉันไม่เคยอิน
ใจคนเรามันบาง มันไม่ใช่ก้อนหิน
อยู่มานาน คนเดียว อย่าเพิ่งมาตัดสิน
คิดกันไป ว่าคงชิน ยังไม่เคยชินเข้าใจไหม
ฉันได้กลิ่นอะไรไม่ค่อยดี ที่เหมือนกับคนรักกัน
เหมือนฉันถูกขว้างปาด้วยน้ำตาล ก็หวานกันเกินไป
ฉันไม่สบอารมณ์แล้วช่วยที ช่วยหนีออกไปให้ไกล
ขอได้โปรดพวกคุณช่วยเห็นใจ เหม็นความรักจริงๆ
โอ๊ย คู่นั้นหวานกันปานน้ำผึ้งเดือนห้า
หมั่นไส้จัด ขอแช่งให้มดไปกัดหน้า
ส่วนคู่โน้นตัวติดกัน หนุงหนิงกันเป็นบ้า
เหมือนไม่ใช่คนแต่เป็นวิญญานที่จ้องจะสิง จะตามล่า
อิจฉาตาร้อนแบบแดดเมืองไทยตอนบ่าย
ต้นงิ้วนี่เราคงไม่มีสิทธิ์ได้ปีนป่าย
เค้าเป็นพระถัง ส่วนเราแค่ตือโป๊ยก่าย
สภาพแบบสาวที่ไหนได้เจอ ก็คงต้องมีหน้าส่าย
หน้าสั่น หน้าหัน หน้าหงาย
ทำไมไอ้คนอย่างเรามันถึงไม่มีความหมาย
เหมือนตอนกลางวัน เราเป็นกระบอกไฟฉาย
พอตกกลางคืนดันกลายร่างมาเป็นกระสือยายสาย
อย่าเพิ่งหนีดิ ถึงหน้าพี่เหี้ยมแต่ใจพี่สีชมพู
รอยสักพี่เต็มตัว แต่ก็สักรูปปิกาจู
เบ้าหน้าของพี่อาจจะไม่เหมือนกงยู
แต่ลองดู เปิดใจสักนิด น้องอย่าเพิ่งคิดไปฟ้องครู
(ได้ป่ะล่ะขอร้องเลย)
ฉันได้กลิ่นอะไรไม่ค่อยดี ที่เหมือนกับคนรักกัน
เหมือนฉันถูกขว้างปาด้วยน้ำตาล ก็หวานกันเกินไป
ฉันไม่สบอารมณ์แล้วช่วยที ช่วยหนีออกไปให้ไกล
ขอได้โปรดพวกคุณช่วยเห็นใจ เหม็นความรักจริงๆ